Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε ένα μεγάλο και όμορφο σπίτι το οποίο είχε αποκτήσει τη φήμη πως ήταν στοιχειωμένο. Οι άνθρωποι έλεγαν πως ο νεκρός, το βράδυ έκανε τρομακτικούς θορύβους : ο ήχος των αλυσίδων γινόταν όλο και πιο έντονος ώσπου ξαφνικά εμφανιζόταν το τρομακτικό φάντασμα ενός γέρου, βρόμικου και μίζερου. Τα γένια του ήταν μακριά και μπερδεμένα, τα μαλλιά του ανακατεμένα και ατημέλητα. Στα πόδια του υπήρχαν βαριές αλυσίδες που σερνόντουσαν από το γέρο που έβγαζε βογκητά πόνου. Οι καρποί του ήταν και αυτοί δεμένοι με μακριές και βαριές αλυσίδες, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι σήκωνε τα χέρια του και κουνούσε τις αλυσίδες με μανία. Κάποιοι που κορόιδευαν αυτά τα πράγματα και ήταν αρκετά θαρραλέοι για να παρακολουθήσουν το σπίτι όλη τη νύχτα τρομοκρατήθηκαν μόλις είδαν το φάντασμα, και το χειρότερο, αρρώστια ή και θάνατος ήταν η μοίρα για εκείνους που μετά το σούρουπο τολμούσε να μπει στο καταραμένο σπίτι.
Το σπίτι εγκαταλείφθηκε. Μία ταμπέλα «ενοικιάζεται» είχε τοποθετηθεί αλλά κανείς δεν έμπαινε μέσα και με τα χρόνια το σπίτι σχεδόν καταστράφηκε. Κάποια στιγμή ο φιλόσοφος Αθηνόδωρος ξέμεινε από χρήματα, είδε το σπίτι και του άρεσε σαν μέρος για να μείνει. Αποφάσισε να το νοικιάσει αν και είχε ακούσει την ιστορία του στοιχειώματος. Το πήρε παρ’ όλα αυτά. Έτσι αργά την πρώτη νύχτα και καθώς ήταν απασχολημένος με την μελέτη ενός δύσκολου προβλήματος, εμφανίστηκε το αγριεμένο φάντασμα. «…ο ήχος των αλυσίδων, στην αρχή μακρινός ο οποίος όμως δυνάμωνε έφτασε στο αυτί του. Παρ’ όλα αυτά ο Αθηνόδωρος ήταν απασχολημένος με τις σημειώσεις του, μέχρι που ο ήχος έγινε όλο και πιο συνεχόμενος, τότε σήκωσε το κεφάλι του και είδε να στέκεται μπροστά του το φάντασμα ακριβώς όπως το είχαν περιγράψει….» «Η φασματική παρουσία έμοιαζε να τον γνέφει με το δάχτυλο αλλά ο φιλόσοφος του έκανε νόημα πως ήταν πολύ απασχολημένος και συνέχισε να γράφει.
Οι αλυσίδες κουνήθηκαν βίαια και τότε ο Αθηνόδωρος σηκώθηκε ήσυχα από τη θέση του και πήρε τη λάμπα, κάνοντας νόημα στο φάντασμα να οδηγήσει». Το φάντασμα οδήγησε τον φιλόσοφο στον κήπο και σταμάτησε σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο το έδειξε πριν εξαφανιστεί.
Ο Αθηνόδωρος σημάδεψε το σημείο και την επόμενη μέρα έσκαψε το συγκεκριμένο μέρος. Ένας σκελετός βρέθηκε δεμένος με σκουριασμένες σιδερένιες αλυσίδες. Τα κόκαλα δόθηκαν για σωστή ταφή και στο σπίτι έγιναν τελετές. Καμιά άλλη ενόχληση δεν παρατηρήθηκε στο σπίτι.
πρόκειται για ένα ακόμη περιστατικό όπου οι νεκροί ζητώντας να υλοποιηθεί κάτι στον κόσμο των ζωντανών, κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Το σπίτι εγκαταλείφθηκε. Μία ταμπέλα «ενοικιάζεται» είχε τοποθετηθεί αλλά κανείς δεν έμπαινε μέσα και με τα χρόνια το σπίτι σχεδόν καταστράφηκε. Κάποια στιγμή ο φιλόσοφος Αθηνόδωρος ξέμεινε από χρήματα, είδε το σπίτι και του άρεσε σαν μέρος για να μείνει. Αποφάσισε να το νοικιάσει αν και είχε ακούσει την ιστορία του στοιχειώματος. Το πήρε παρ’ όλα αυτά. Έτσι αργά την πρώτη νύχτα και καθώς ήταν απασχολημένος με την μελέτη ενός δύσκολου προβλήματος, εμφανίστηκε το αγριεμένο φάντασμα. «…ο ήχος των αλυσίδων, στην αρχή μακρινός ο οποίος όμως δυνάμωνε έφτασε στο αυτί του. Παρ’ όλα αυτά ο Αθηνόδωρος ήταν απασχολημένος με τις σημειώσεις του, μέχρι που ο ήχος έγινε όλο και πιο συνεχόμενος, τότε σήκωσε το κεφάλι του και είδε να στέκεται μπροστά του το φάντασμα ακριβώς όπως το είχαν περιγράψει….» «Η φασματική παρουσία έμοιαζε να τον γνέφει με το δάχτυλο αλλά ο φιλόσοφος του έκανε νόημα πως ήταν πολύ απασχολημένος και συνέχισε να γράφει.
Οι αλυσίδες κουνήθηκαν βίαια και τότε ο Αθηνόδωρος σηκώθηκε ήσυχα από τη θέση του και πήρε τη λάμπα, κάνοντας νόημα στο φάντασμα να οδηγήσει». Το φάντασμα οδήγησε τον φιλόσοφο στον κήπο και σταμάτησε σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο το έδειξε πριν εξαφανιστεί.
Ο Αθηνόδωρος σημάδεψε το σημείο και την επόμενη μέρα έσκαψε το συγκεκριμένο μέρος. Ένας σκελετός βρέθηκε δεμένος με σκουριασμένες σιδερένιες αλυσίδες. Τα κόκαλα δόθηκαν για σωστή ταφή και στο σπίτι έγιναν τελετές. Καμιά άλλη ενόχληση δεν παρατηρήθηκε στο σπίτι.
πρόκειται για ένα ακόμη περιστατικό όπου οι νεκροί ζητώντας να υλοποιηθεί κάτι στον κόσμο των ζωντανών, κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
