The Amityville Horror House

Οι περισσότεροι έχετε ακούσει η δει την ταινία τρόμου The Amityville Horror. Αυτό όμως που ίσως δεν γνωρίζετε είναι πως βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα ή έτσι τουλάχιστον πίστευαν έως και το θάνατο τους, ο George και η Kathy Lutz, που είπαν την ιστορία τους στον συγγραφέα του βιβλίου "The Amityville Horror".

Το 1975 το ζευγάρι μετακόμισε στο σπίτι στο Amityville της Νέας Υόρκης. Στο σπίτι είχε προηγηθεί μια οικογενειακή τραγωδία :
Τον Νοέμβριο του 1974 ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας Defeo Ronald, πηρε την καραμπίνα και καθώς οι γονείς του, τα 2 αδέρφια του και οι 2 του αδερφές κοιμόντουσαν, αυτός μεθοδικά τους πυροβόλησε και τους σκότωσε ένα έναν. Μετά έφυγε από το σπίτι, ξεφορτώθηκε τα ματωμένα του ρούχα και πήγε στην δουλειά του στις 6 ωρα το πρωί. Στην συνέχεια υποτιθέμενα βρήκε την δολοφονημένη οικογένεια του και προσπάθησε να ρίξει τους φόνους στην Μαφία. Οι αστυνομικοί όμως γρήγορα τον κατάλαβαν και τον συνέλαβαν με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας. Ο Ronald υποστήριζε ότι είναι αθώος και πως "οι φωνές του είπαν να το κάνει".

Και τα 6 θύματα θύματα βρέθηκαν στα κρεβάτια τους μπρούμυτα, χωρίς να υπάρχουν σημάδια πάλης ή αντίδρασης.Ο δολοφόνος Ronald Defeo βρίσκεται φυλακισμένος στη Νέα Υόρκη και θα παραμείνει έως τον θάνατο του.

Το σπίτι στον αριθμό 112 της Ocean Avenue έμεινε κλειστό 13 μήνες μετά τη σφαγή μέχρι που τον Δεκέμβριο του 1975 ο George και η Kathleen Lutz το αγόρασαν έναντι 80 χιλιάδων δολάριων και μετακόμισαν εκεί στις 19 Δεκεμβρίου του 1975.

Το σπίτι ήταν σε ολλανδικό αποικιακό στιλ, είχε 6 κρεβατοκάμαρες, σοφίτα και πισίνα. Το ζευγάρι είχε παντρευτεί τον Ιούλιο του 1975.Η Kathleen είχε τρία παιδιά από τον προηγούμενο γάμο της. Τον Daniel 9 ετών, τον Christopher 7 ετών και την 5χρονη Melissa. Μαζί τους είχα κι ένα Λαμπραντόρ τον Harry.

Μετά από μια σειρά γεγονότων στις 14 Ιανουαρίου φεύγουν άρον-άρον απο το σπίτι παίρνοντας μαζί τους μόνο τα απαραίτητα. Παράξενες μυρωδιές, δυνατοί ήχοι , επιθέσεις ήταν μόνο μερικά απο τα τραμακτικά περιστατικά που βίωσαν μέσα στο σπίτι. Όλοι στην οικογένεια είχαν δει κόκκινα μάτια να τους παρακολουθούν. Η Kathleen είχε ανακαλύψει ένα μυστικό δωμάτιο που ήταν βαμμένο κόκκινο και στο οποίο ο σκύλος αρνήθηκε να πλησιάσει. Ακόμα και ο ιερέας που κάλεσαν, έγινε μάρτυρας περίεργων φαινομένων, τα οποία αργότερα καταγράφηκαν και σε κάμερα.

Η οικογένεια έφυγε από το σπίτι και προσωρινά εγκαταστάθηκαν στο σπίτι της μητέρας της Kathleen ωστόσο όπως ισχυρίζονται τα φαινόμενα τους ακολούθησαν.

Λίγο αργότερα γνώρισαν μέσω ενός εκδότη τον Jay Anson, συγγραφέα του βιβλίου "The Amityville Horror". Αν και το ζευγάρι δεν συνεργάστηκε άμεσα με τον Anson, του παρείχε ηχογραφημένο υλικό διάρκειας 45 ωρών που χρησιμοποίησε ως βάση της ιστορίας.Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1977 και εκτιμάται ότι το βιβλίο πούλησε 10 εκατομμύρια αντίτυπα.
Το 1977 η οικογένεια κατέθεσε μήνυση εναντίον προσώπων και μέσων μαζικής ενημέρωσης με το αιτιολογικό της δυσφήμισης και της παραβίασης της ιδιωτικότητας.
Δεν κερδισαν τη δίκη αλλά ζήτησαν και πέρασαν με επιτυχία το "τεστ αλήθειας" και μετά από αυτό δήλωσαν ότι πολλά απο τα γεγονότα που παρουσίαζε το βιβλίο ήταν αληθινά αλλα και κάποια παραποιημένα, πιθανώς για λόγους εμπορικότητας του βιβλίου. Τόνισαν όμως ότι το μεγαλύτερο μέρος της μαρτυρίας τους ήταν αληθινό και δεν φαίνεται να επιδίωξαν ιδιαίτερα τη δημοσιότητα.

Το εντυπωσιακο-περίεργο είναι ότι οι επόμενοι δύο ιδιοκτήτες του σπιτιού υποστηρίζουν πως δεν είχαν κάποια ανάλογη εμπειρία.


 Επίσης κυκλοφόρησαν ταινίες με την ιστορία του σπιτιού η πρώτη το 1979 

και η τελευταία το 2005

Και εδώ θα δούμε ένα Ντοκιμαντερ με την ιστορία του σπιτιού.

 >>Εδώ<< μπορείτε να βρήτε σημερινές φωτογραφίες του σπιτιού.



 
Για την δημιουργία του άρθρου πήραμε πληροφοριες από τα παρακάτω sites:
 1) galsnguys
 2) giorvam
 3) technova